Mijn perfecte dagje Zuid-Limburg

Op een mooie herfstdag in oktober 2022 ging ik een dagje Zuid-Limburg doen met foodie-friend Renate van Foodlovelifebeing.

We hadden elkaar al eens kort gesproken en hielden daarna contact via Instagram maar verder hadden we nog nooit echt tijd met elkaar doorgebracht. Renate, een geboren en getogen Limburgse, nodigde me uit om met haar enkele van haar favoriete plekken te bezoeken in het Limburgse heuvelland.

Nu was dit niet helemaal onbekend terrein voor mij. Al eerder bracht ik een paar dagen door in Vijlen en een keer in Epen om te wandelen en de vele uitspanningen te bezoeken om de inwendige mens te onderhouden. Ik was vergeten hoe betoverend mooi dit zuidelijke puntje van Nederland is. De glooiende heuvels, de grazende koeien in de wei, de bomen met prachtige herfstkleuren, de kleine dorpjes met prachtige kerkjes, de vele kruizen en kapelletjes langs de weg; kortom een uniek stukje Nederland.

Vroeg in de ochtend vertrok ik met de trein vanuit Den Bosch richting Sittard, waar Renate mij op zou pikken om samen op sjouw te gaan.

Limburgse vlaai

Als je in Limburg bent dan ontkom je er gewoon niet aan om vlaai te eten. En als je dan toch vlaai gaat eten dan doe je dat op een plek met een schilderachtig uitzicht in en op de Limburgse heuvels. Het plaatje is dan compleet!

Dit plaatje vonden we bij de Gerardushoeve in Epen, een restaurant gelegen op een heuvel met een ruime parkeerplaats en een groot terras met een weids uitzicht. Hier streken we neer voor een punt kruisbessen-schuimvlaai, oftewel kroesjele sjoem op zijn Limburgs gezegd, met een kop koffie (in mijn geval cappucino). Met het zonnetje op ons gezicht genoten we van deze verse lekkernij.  Als foodie ben je altijd nieuwsgierig naar de rest van de menu-kaart en na daar een uitgebreide blik op te hebben geworpen liep het water al in mijn mond. Heel veel Limburgse specialiteiten zoals “kuusj”, wat een varken is en geen koe zoals ik in eerste instantie dacht, forel en bloedworst. De volgende keer ga ik terug om dit alles eens te proeven.

Boscafé

Midden in de Vijlenerbossen vind je het hoogst gelegen café van Nederland op 260 meter N.A.P., genaamd ’t Hijgend hert. Ik kan me voorstellen dat als je al die heuvels hebt beklommen om bij deze unieke plek uit te komen dat je dan hijgt als een hert en dorst hebt als een paard. Vandaar dat ze bij het boscafé heel veel biertjes op de tap hebben maar verreweg de meeste bezoekers komen voor het eigen gebrouwen “Hert” bier.

Ik ging voor een bruin Hert, een donker biertje dat gebrouwen is met stroop. Bij het biertje genoten we van een kop “mega lekkere mosterdsoep” zoals ze zelf op de kaart zetten. Ik kan beamen dat dit niet gelogen is. Een heerlijke grote dampende kop mosterdsoep met daarin Val Dieu kaas uit Aubel en met een scheut bruin Hertbier vulde het maagje naar tevredenheid.

Wijnen, wijnen, wijnen!

Een bezoek aan de vele wijngaarden die Limburg rijk is mag niet ontbreken dus togen wij naar Holset. Domein Holset ligt in een heel schattig klein gehuchtje met nog een leuk restaurant aan de overkant van de weg. Bij Domein Holset kun je niet alleen wijn proeven en kopen maar er ook blijven overnachten. Altijd handig als je een slokje teveel van die geweldige wijnen gedronken hebt. Nu begreep ik wel dat je weken of soms maanden van tevoren moet reserveren mocht je willen blijven slapen, zo geliefd is deze bijzondere plek in het Limburgse heuvelland. Weer een adres er bij op mijn lijst om te overnachten.

Deze dag waren we er om wijnen te proeven en niet zomaar wijnen maar sprankelende wijnen. Het is niet oneerbiedig bedoeld, zo veel verstand heb ik niet van wijnen, maar ik noem het Nederlandse bubbels. Vier verschillende soorten vervaardigen ze bij Domein Holset; Dot, Dame, Prins en Classic. De Dame was momenteel niet beschikbaar dus we mochten onze neus steken in de andere drie wijnen. Te beginnen bij Dot waar ik aardbei in rook maar volgens het etiket komt dat er absoluut niet in voor. Renate rook perzik en ook dat was niet het geval volgens het papier. Zo zie je maar dat reuk- en smaakbeleving heel erg persoonlijk is. Vervolgens proefden we Prins en Classic. De laatste vond ik echt een goede wijn om bij een dessert te schenken maar Dot was mijn favoriet!

De proeverij werd vergezeld met een plankje vol met Limburgse lekkernijen uit de streek; kuusj (eindelijk!), truffelkaas, geitenkaas, een toastje met forel en een tomatentapenade.

Frikandel Speciaal

De hele dag had Renate zich al verheugd om mij mee te nemen naar Cafetaria Van den Broek, ook wel Het Smulhuis geheten, in Brunssum. Bij cafetaria denk ik niet aan een compleet restaurant met een tafeltje waarop een vaasje met bloemen staat, een nette lederen menukaart en een keurig geklede jongeheer die rondloopt om onze bestelling op te nemen. Dit is dus wel het geval bij Cafetaria van den Broek.

Uiteraard ging ik voor een frikandel speciaal met friet en eigengemaakte mayonaise. Mijn oog gleed even naar de huisgemaakte specials waar een truffel champignon kroket naar mij lonkte. Door schade en schande wijs geworden weet ik dat mijn ogen altijd groter zijn dan mijn maag. Je moet altijd iets hebben om ergens naar toe terug te keren, is mijn motto. In dit geval is dat dus die truffel champignon kroket die nu op mijn netvlies staat gebrand.

De frikandel speciaal werd keurig op een bord met de friet in een stenen bakje geserveerd. Mijn frikandel was gedecoreerd met curry, mayonaise en uitjes. De curry was verrassend kruidig, de mayonaise lekker met een zuurtje erin, de uitjes vers maar iets te koud. De frikandel an sich goed gebakken maar tot mijn verbazing geen ingesneden ruggetje bij het bakken of daarna wat mijns inziens tot echt hoort bij een frikandel speciaal. Ik heb genoten van deze chique manier van frikandel speciaal eten!

Einde en dank

Toen was daar het moment van afscheid nemen en huiswaarts te keren naar mijn eigen stadje. Het was zeker geen definitief afscheid want zowel Zuid-Limburg als Renate gaan mij zeker nog veel vaker zien. Renate is een bijzondere, lieve, enthousiaste gastvrouw die ook nog eens heel goed auto kan rijden plus een Bourgondiër pur sang is. Thanks voor deze mooie dag met een gouden herfstrandje!